Van Droom naar Doen #1: De Start van Ons Buitenlandavontuur!

Sommige dromen blijven gewoon dromen. Andere beginnen als een vaag idee en worden steeds concreter, totdat je op een dag beseft: we gaan het écht doen.

Verhuizen naar een ander land, samen een nieuw leven opbouwen, volledig uit onze vertrouwde omgeving stappen – het is een avontuur dat zowel groot als intens voelt. Maar bovenal voelt het als het juiste moment om te kiezen voor wat we écht willen.

Samen met mijn grote liefde Sander en onze drie harige kinderen (ja, de katten gaan uiteraard mee!) nemen we een sprong in het onbekende. Niet omdat ik hier niet gelukkig ben, maar omdat we voelen dat er meer is. Een leven met meer vrijheid, meer en mooiere natuur, avontuur en andere mogelijkheden! En in plaats van ons af te vragen “Wat als?”, kiezen we ervoor om het gewoon te doen.

Waar begin je?

Want een droom hebben is leuk, maar hoe zorg je ervoor dat je hem ook echt waarmaakt?

Voor ons begon dat moment op 9 juli, Sander’s verjaardag. Hij zei toen: "Ik wil mijn vijftigste verjaardag niet meer in Nederland vieren." BAM. Geen vaag idee meer, geen toekomstmuziek. Dit moest binnen een jaar gebeuren. En dat betekende: tijd om in actie te komen!

De eerste stap? Ons huis verkopen. We planden afspraken met de makelaar, er werken foto's gemaakt, er kwam een drone-video en toen stond ons huis online. En toen begon het wachten. Iets waar we allebei niet zo goed in zijn.

We wonen in Goeree-Overflakkee, een prachtige plek, maar niet de snelst verkopende regio. Dus we hielden er rekening mee dat het even kon duren. Maar eind november kwamen de biedingen binnen en was ons huis ineens verkocht onder voorbehoud! Vanaf dat moment voelde het ineens een stuk echter.

En dat was het moment waarop ik mijn plannen ook op mijn werk moest delen. Want als je je huis verkoopt, is er geen weg meer terug.

Tussen loslaten en complete paniek

December voelde ineens als een rollercoaster. Ik was, in mijn hoofd, volop bezig met loslaten – welke spullen wil je echt meenemen en wat mag weg, keuzes maken, afscheid nemen – maar tegelijkertijd was er nog geen nieuw begin.

✔️ Geen ander huis.✔️ Geen nieuwe baan.✔️ Maar wél een heleboel grote beslissingen die we al hadden genomen.

Dat voelde eerlijk gezegd een beetje té spannend. Want ik hou van weten waar ik aan toe ben, en dit was letterlijk in het diepe springen zonder te weten waar we zouden landen. Ik voelde me soms onrustig, onzeker en compleet uit mijn comfortzone gesleurd.

Gelukkig hadden we al gepland om na Kerst naar La Palma te vertrekken. Enerzijds om even te ontsnappen aan de kou, maar ook om ons verder te oriënteren. Want als je echt gaat emigreren, moet je toch ergens beginnen met kijken waar je zou willen wonen.

Toen ging alles ineens héél snel

Mijn huidige werkgever gaf aan dat volledig remote werken geen optie was in mijn huidige functie. Dus gooide ik mijn LinkedIn-profiel open en liet ik mijn netwerk weten dat we gingen emigreren. Gewoon om te kijken wat er mogelijk was.

En toen gebeurde er iets wat ik totaal niet had verwacht. Ik werd vrijwel meteen benaderd door een bedrijf dat perfect aansloot bij mijn achtergrond in IT en de woningcorporatiesector. Een volledig remote functie als projectleider.

Tweede kerstdag had ik mijn eerste gesprek. Tijdens onze vakantie op La Palma had ik contactmomenten, onderhandelingen en binnen een paar weken lag er een contract. Nieuwe baan? Check.

Ook dat was weer spannend. Heel snel. Maar het maakte ook dat ik veel rustiger werd. Ik ging niet meer terug naar Nederland zonder perspectief. Ik had niet alleen een plan, maar ook een nieuwe baan die onze droom mede mogelijk maakt.

Alles valt op z’n plek

Tijdens onze tijd op La Palma konden we voor het eerst écht concreet kijken. We deden bezichtigingen, reden rond, kregen een gevoel bij verschillende plekken. En het voelde goed. Heel goed.

Terwijl ik in december nog worstelde met loslaten, voelde het nu alsof de puzzelstukjes begonnen te passen. Ons huis was niet alleen verkocht onder voorbehoud, maar inmiddels definitief. De oplevering staat gepland voor eind maart.

En alsof het allemaal zo moest zijn, vonden we binnen een week een tijdelijke woning in Brabant. Dichtbij mijn ouders en wat familie. Ik vind het verrassend leuk merk ik aan mezelf, terug naar mijn 'roots', totdat we een fijne plek hebben gevonden op La Palma.

Wat nu?

Nou, eerst nog even keihard aanpoten.

🔹 Half februari stop ik met mijn huidige baan🔹 1 maart begin ik met mijn nieuwe baan🔹 Eind maart verhuizen we definitief

Afscheid nemen op werk, opnieuw beginnen ergens anders, spullen inpakken, spullen uitzoeken en spullen verkopen, een huis zoeken op La Palma, katten verhuizen (dat wordt een avontuur op zich). Veel komt nu tegelijk. Het is veel en niet alles valt te plannen. Maar het voelt ook precies zoals het moet zijn. Ennnn de beste projectleider staat naast mij, achter mij en voor mij. Sander is niet gek te krijgen, houdt overzicht en gaat altijd onvermoeibaar door. Het voelt ook echt zo speciaal dat we samen in dit avontuur zitten.

Ik weet dat de komende periode intens gaat worden. Maar ik probeer ook te genieten van de energie die erbij komt kijken en trots te zijn op elke stap die we samen zetten in dit proces.

Ik blijf hier updates delen. Over hoe het is om je leven in te pakken, hoe het voelt om afscheid te nemen van alles wat je kent, en hoe het is om een compleet nieuw hoofdstuk te beginnen.

🚀 Op naar de volgende stap.